Babytaal..
Wat is dat nou?
We kunnen babytaal niet in een woord omschrijven
Daar is wat uitleg bij nodig.
Ga je er even voor zitten?
Allereerst maken jullie kennis met Priscilla Dunstan
Een Australische vrouw die geboren werd met een speciale gave
Een fotografisch geheugen voor geluiden
Zij kon op haar vierde al na 1 keer Mozart luisteren en dit op haar viool letterlijk noot voor noot na spelen
Toen ze moeder werd van haar zoon Tom
ontdekte patronen in zijn huilen
Door te luisteren kon zij al gauw de specifieke behoefte van haar zoontje ontdekken en daarnaar handelen.
Priscilla lag de focus in de voorfase van het huilen en niet wanneer haar zoontje overstuur was.
Vele onderzoeken richten zich vooral op
de frequentie en het luide huilen
Een groot verschil met de methode die Priscilla toepast.
Reflexen
De babytaal is gebaseerd op de natuurlijke en universele reflexen die voorkomen uit bepaalde behoeften.
Iedere baby heeft behoeftes en laat dit eerst door middel van lichaamstaal zien. Wanneer er niet wordt ingegaan, door de ouder of verzorger, op de lichaamstaal, gaat een baby van zich laten horen. Wanneer de reflexen die naar voren komen en er geluid aan wordt toegevoegd komen er bepaalde klanken.
Die klanken vormen een woordje.
En aan dat woordje koppelen wij die ene specifieke behoefte van je kindje en handelen dus direct daar waar de behoefte ligt.
Je baby hoeft dus niet overmatig te huilen omdat jij als ouder direct begrijpt wat hij nodig heeft.
Een huilende baby maakt meer stresshormonen aan waardoor hij minder goed kan slapen. En baby's die niet goed slapen raken vaker en sneller overprikkeld en huilen dus nog meer..
En zo raak je in dat neerwaartse spiraaltje wat voor beide kanten niet leuk is.
Met de babytaal zal je kindje minder huilen, beter slapen, een betere en duidelijke voedingspatroon hebben en kunnen nare indicaties zoals reflux sneller worden onderschept waardoor je eerder kan starten met behandelen.
